فریدون مشیری

من یقین دارم که برگ ،

کاین چنین خود را رها کردست در آغوش باد ،

فارغ است از یاد مرگ !

                               آدمی هم مثل برگ ، می تواند زیست بی تشویش مرگ ،

                               گر ندارد همچو او آغوش مهر باد را ،

                               می تواند یافت لطف :

                               «هر چه بادا باد را »

                                                                               "فریدون مشیری"